Borstkanker heeft iets in mij veranderd, definitief.
Ik ben de vanzelfsprekendheid van het leven kwijt en die komt nooit meer terug.
Met borstkanker drong het besef van tijd en eindigheid mijn leven binnen. En natuurlijk wist ik daarvoor ook wel dat iedereen doodgaat, maar het was altijd ‘later of ooit’ en het ging nooit rechtstreeks over mij.
Ik werd mij ervan bewust dat het leven bestaat uit tijd, die met elke tik van de klok en met elke dag die voorbijgaat, een beetje meer opraakt. Dat maakt tijd het kostbaarste in mijn leven. Ik kan tijd niet overdoen en eenmaal voorbij, komt het nooit meer terug.
En ik ben niet bang voor de dood, maar wel voor ‘niet-leven’. Het gevoel niet te doen, wat ik eigenlijk wel graag zou willen.
En dat stelt mij regelmatig voor een dilemma, want het betekent dat ik keuzes moet maken. Dat ik steeds opnieuw moet afwegen of dat waar ik mijn tijd in steek, het mij waard is.
Of de energie die ik in mijn werk steek, nog opweegt tegen de voldoening die het mij geeft.
Of de mensen met wie ik omga mij inspireren, of juist niet.
Of ik soms niet gewoon ‘nee’ moet zeggen, terwijl ik nu nog ‘ja’ zeg, omdat het van mij verwacht wordt of omdat ik vind dat ik iedereen moet helpen.
Het dwingt mij steeds weer terug te gaan naar waar ik blij van word en wat ik belangrijk vind in het leven. Doe ik iets wat daar niet bij aansluit, dan word ik onrustig en dat is een signaal.
En misschien herken je dit. Probeer je weer in het leven te passen van voordat je borstkanker kreeg. Omdat je vindt dat alles weer moet worden zoals het was. Of omdat je omgeving ervan uitgaat dat je alles weer gewoon oppakt.
Kom je soms zuchtend en met tegenzin ‘s morgens je bed uit, omdat je dag volgepropt zit met van alles waar je geen zin in hebt, terwijl je nu al weet dat je vanavond kapot op de bank ploft.
Heb je het gevoel dat je het leven leidt van iemand die je was, maar niet meer bent.
Vraag je dan eens af of je zo door wilt gaan, of dat het tijd is om andere keuzes te gaan maken.
Onlangs verscheen er in de podcast ‘(Over) leven en dood’ van Margot Moonen, een aflevering waarin wij samen in gesprek gingen over borstkanker, het leven en de eindigheid. Je kunt hem hier beluisteren.
Heeft dit bericht of de podcast je (andere) inzichten gegeven? Laat je het hieronder weten?
