Het leven wordt nooit meer hetzelfde

Ik ontmoette haar bij een workshop, die ik gaf.
Het was ruim zes jaar geleden dat wij elkaar, tijdens een hectische vergadering, voor het laatst zagen.

Tussen de middag sprak ze mij aan. “Jij bent zo veranderd”, zei ze.
“Toen ik je binnen zag komen, vond ik je zo broos geworden. Maar tegelijkertijd ben je nu zo krachtig, zo veel zachter en zo stralend.”

Ik was verrast door haar woorden.
Ben ik inderdaad zo veranderd?

In gedachten ging ik zes jaar terug in de tijd.
De tijd dat ik mij vaak kon opwinden over futiliteiten.
De tijd dat ik niet wist dat mijn geluk belangrijker is dan mijn gelijk.
De tijd dat ik vaak krampachtig was, niet echt zichtbaar durfde te zijn.
De tijd dat ik nog probeerde niet uit de toon te vallen.

En toen kwamen er flinke fysieke tegenslagen en uiteindelijk borstkanker.
Daardoor is mijn leven niet meer hetzelfde.
Daardoor ben ik niet meer dezelfde.

Ik heb ingeleverd, kan fysiek niet meer wat ik ooit kon.
Is dat jammer? Ja, natuurlijk.
Soms kan ik er intens naar verlangen om weer te zeilen en lange wandelingen te maken.
Met mijn fotocamera door Amsterdam te zwerven.
Een dag te shoppen met mijn dochter.

Maar er is zoveel voor teruggekomen.
Ik geniet zoveel meer van het leven.
Ik heb zo veel liefde en betrokkenheid ervaren.
Ik zie de ‘kleine’ dingen, die niet klein maar groots zijn.
Ik voel me verbonden met het leven, juíst omdat het eindig is.

Ik deins er niet meer voor terug om mezelf te laten zien in waar ik voor sta.
Want als ik het nu niet doe, wanneer dan wel?
Wat maakt het tenslotte uit wat anderen vinden, als dit is wat ik te doen heb.

Ja, ik ben zachter en oordeel minder.
Én ik voel me sterk, omdat ik vertrouwen heb.
Omdat ik weet dat wat het leven ook op mijn pad brengt, ik het aankan.

En meestal straal ik.
Niet altijd natuurlijk, want ik heb ook mijn mindere dagen.

Mijn leven is veranderd.
Het wordt nooit meer hetzelfde.

Ik ben veranderd.
Ik word nooit meer de “oude”.
En dat is meer dan oké.

Natuurlijk is dit niet zonder slag of stoot gegaan.
Ik ben ook geconfronteerd met pijn, verlies, verdriet, onzekerheid en nog veel meer, waar ik een antwoord op moest zien te vinden.
Ik ben mij gaan verdiepen, heb meters boeken gelezen.
Al mijn therapeutische kennis en tools ingezet.
Steeds gezocht naar “wat helpt mij”.

En ik heb de sleutel gevonden naar een prachtig leven.
Een leven, waarin ik niet steeds achteromkijk naar wat was.
Een leven waarin ik weer durf te dromen, ook al weet ik niet of ze zullen uitkomen.
Een leven waarin ik meer mijzelf ben dan ooit.

Mijn missie is om zo’n leven bereikbaar te maken voor alle vrouwen die (borst)kanker hebben gehad.

Wil jij die sleutel ook vinden? Wil jij weer volop leven, niet ondanks, maar juist door wat je hebt meegemaakt? Wil jij jouw “nieuwe” ik laten stralen? Of loop je tegen andere dingen aan in je leven na borstkanker?
Meld je dan aan voor een gratis gesprek via Skype of WhatsApp bellen, waarin ik je een aantal waardevolle tips geef.