Ik lig op de behandelbank en staar naar de bruine kring op het witte systeemplafond. Ik voel de koude gel van de echo op mijn borst. Ik huiver. Over mijn hoofd heen kruisen hun blikken. Niemand zegt iets. Maar ik weet genoeg: foute boel.
Negen jaar geleden, krijg ik de diagnose borstkanker, op Wereldkankerdag. Hoe verzin je het, hè.
Wat een diagnose kanker betekent, kan ik op dat moment niet overzien. Dat ga ik pas in de loop van de jaren daarna ontdekken.
Want kanker heeft impact, brengt wanhoop, verdriet, pijn en rouw. Je staat op onbekend terrein en het confronteert je keihard met de eindigheid van het leven.
Maar kanker laat je ook stilstaan bij waar het om gaat in het leven. Het doet een beroep op alle kracht en moed die je in je hebt.
Het is een harde leermeester, die je laat zien hoe je sterker kunt worden door tegenslag.
En dit is geen holle frase, want ik weet uit ervaring hoe het is.
Vanuit diezelfde ervaring ben ik bewust gaan leven, heb ik gekozen voor de dingen die echt belangrijk voor me zijn. Besef ik hoe kostbaar én hoe kwetsbaar het leven is.
En om te kunnen delen, wat ik de wereld te brengen heb, heb ik stappen gezet die ik voorheen nooit voor mogelijk had gehouden.
Kanker heeft mij geholpen mijn grenzen te verleggen en ik verleg ze nog steeds.
Het heeft in mij bovengehaald wie ik werkelijk ben en mij de moed gegeven daarnaar te leven.
Ik heb gezien hoe in elke tegenslag kansen besloten liggen, ook al zag ik ze niet altijd meteen.
En ik zou oprecht niet meer terug willen naar wie ik voor de diagnose was.
En als je nu midden in het proces zit, of net klaar bent met je behandelingen, dan kun je je dit waarschijnlijk niet voorstellen.
Maar misschien kan je mijn verhaal dan zien als een lichtpuntje, een teken van hoop dat deze ervaring op de één of andere manier ook in jouw leven zin en betekenis kan krijgen.
Wat betekent Wereldkankerdag voor jou? Laat je het hieronder weten?
