Ken je dat? Dat het leven je opeens een wake-up call stuurt?
Mijn wake-up call kwam vorig jaar. In februari 2016 werd ik gediagnosticeerd met borstkanker. Ik besloot mijn eigen coach te worden. Al mijn kennis en ervaring zou ik inzetten om hier doorheen te komen en mijn leven daarna weer op de rit te krijgen.
De eerste uitdaging was om geen patiënt te worden. In mijn lichaam bevond zich een tumor, maar verder was niets mis met mij. Ik was dezelfde mondige, zelfstandige vrouw van de dag daarvoor. Ik koos voor het Alexander Monro Borstkankerziekenhuis (www.alexandermonro.nl), waar ik als mens en niet als patiënt werd behandeld. We deden het samen. Hun kennis en ervaring en mijn keuzevrijheid en intuïtie.
Ik ontdekte in mijzelf een bron van ongekende kracht.
Ik ging geen strijd aan. Strijd veroorzaakt spanning in het lichaam. Het geeft een adrenaline-kick, dat is alles. En wat valt er te strijden? Helpt dat om de medicatie beter aan te laten slaan? En hebben degenen met wie het niet goed gaat dan niet hard genoeg gestreden? Het kostte mij moeite, maar ik leerde zacht te zijn voor mijzelf.
Ik leerde om te aanvaarden. Te aanvaarden dat mijn lichaam het moeilijk had. Dat ik mijzelf door de chemostofjes soms even kwijt was. Dat dit was wat op mijn pad gekomen was. En hoe raar het ook klinkt, aanvaarding geeft ruimte.
Mijn sleutelwoorden werden zachtheid en aanvaarding.
Ik realiseerde mij dat de mind heel belangrijk is. Mijn gedachten, overtuigingen en verwachtingen. Dat ik mij niet moest laten meeslepen in angstgedachten over de toekomst. Over hoe het zou zijn als het mis zou gaan. Over dat ik mijn man en kinderen los zou moeten laten. De waarheid is dat niemand de toekomst kent. Dat uiteindelijk niemand daar controle over heeft.
Ik leerde vierkant achter mijn eigen intuïtie te staan. Ik voel wat goed is voor míjn lichaam en maak daarin mijn eigen keuzes.
Als je kanker hebt (gehad), word je door je omgeving bestookt met tips en adviezen. Goed bedoeld, maar vaak tegenstrijdig en verwarrend.
Ik heb de horizon van het leven gezien. Iedereen weet dat de dood een keer komt. Ooit, maar nog lang niet. Als je kanker hebt, is de dood concreet en misschien zelfs dichtbij.
Nooit heb ik sterker gevoeld dat het leven prachtig én eindig is. Dat maakt dat ik nog meer kan genieten. Dat maakt dat ik mijn grenzen beter trek en uitkom voor waar ik voor sta.
Mijn verlangen is mensen helpen na kanker het leven weer richting te geven.
Ik ken de hobbels en kuilen van het doorleven van (borst)kanker. Ik ken het gat waarin je valt, de emoties die plotseling opborrelen.
Ik ken de wanhoop als je lichaam nog niet wil wat jij wil, de schrik bij een pijntje en de spanning van de controles. En ook mij bekruipt soms de angst over hoe lang dit goed blijft gaan.
Ik heb geleerd hiermee om te gaan en het is mijn missie om jou dat ook te leren.
GRATIS minicursus – ONTSPANNEN LEVEN NA KANKER.
In deze 3-delige minicursus leer ik jou omgaan met angst en nare gedachten en breng ik je (weer) in contact met je levenskracht!
Wil jij vanuit rust en ontspanning van je leven na kanker genieten? Meld je dan aan!
Hi Martha,
Een flink aantal jaar terug heb ik n aantal regressiesessies bij je gedaan. Erg prettig om sommige dingen op hun plaats te voelen vallen.
In 2011 kreeg ik borstkanker. Ik herken veel in wat je blogt.
Fijn is dat.
Lieve groet Sandra
Hoi Sandra,
Dank voor je reactie!
Ja, dat herinner ik mij nog.
Dat was voor 2011.
Ik hoop dat het nu goed met je gaat!
Het allerbeste en lieve groet, Martha
Hi Martha, wat een prachtige post. Het is een hele waardevolle wake-up call geworden. Heel sterk dat je m ten goede van jezelf hebt weten te brengen. Ik ben er ook van overtuigd dat het werkt zoals je in je post verteld. En wat mooi dat je jouw kennis gaat gebruiken om andere vrouwen hierbij te helpen. Wat ben je toch een prachtig mens.
Hi Sonja,
Dank je wel! Ja het is zeker een waardevolle wake-up call geworden. Ik heb mij gerealiseerd dat ik dingen NU wil doen. Dat heeft in een klap allerlei interne bezwaren opzij gegooid. The moment of power is now! Je weet nooit of er nog een ander moment komt, dus GO! En daar ben jij ook goed mee bezig. Ik geniet ook van jouw blogs!
Mooi geschreven en zo waar Martha. Ik was afgelopen jaar aan de beurt. En na veel wikken en wegen heb ik besloten geen hormoontherapie aan te gaan voor 5 jaar. Ik wil NU leven en met zoveel mogelijk kwaliteit. Deze beslissing voelt nog steeds goed.
Dank je wel Ellie!
Wat super dat je je gevoel hebt gevolgd.
Het geeft zo veel kracht om zelf regie te nemen en de beslissingen te nemen die voor jezelf goed voelen.
Veel succes en ik wens je nog heel veel NU om van te genieten.
Hartelijke groet, Martha