December vind ik altijd een rare maand.
Die donkerste maand van het jaar waarin alles stil lijkt te staan.
De maand waarin wij in alle naaktheid onszelf tegenkomen.
Met onze pijn, ons verdriet, ons verlangen en onze hoop.
In december wordt het licht geboren, hoorde ik als kind in de kerk.
Ik keek dan met grote ogen naar die enorme stralende kerstboom en dacht dat de dominee die bedoelde.
Want al dat licht in dat saaie vijftiger jaren kerkgebouw was magisch.
Ik kom al heel lang niet meer in de kerk en toch is dit wat ik mij in die donkere decembermaand altijd voorhoudt.
En feitelijk is dat ook zo, 21 december is de kortste dag en daarna wordt het elke dag een beetje lichter.
Want elk jaar komt er weer dat moment waarop het donker gaat terugwijken, de dagen langer worden en het leven terugkeert.
Zo is het ook als je borstkanker hebt gehad.
Hoe diep je ook gezeten hebt, hoe zwaar het ook was, hoe verdrietig en onbegrepen je je ook hebt gevoeld, er zal altijd dat moment zijn waarop het lichter begint te worden.
Niet in één klap, maar elke dag een klein beetje meer.
En zolang het donker is, is er de hoop.
In de tijd dat je misschien geen vooruitgang ziet, dat het lijkt alsof het nooit voorbij zal gaan, kun je drijven op hoop.
Hoop is niet je kop in het zand steken voor de werkelijkheid.
Hoop is de feiten onder ogen zien en er toch voor gaan, omdat je weet dat alles mogelijk is.
Omdat je mag vertrouwen op de kracht en het licht in jezelf.
Hoop is als de decembermaand.
De zaadjes en de bolletjes zitten in de grond. De planten zijn afgestorven.
Maar onder de grond gebeurt er van alles. Dat kun je niet zien, maar dat is waar nieuw leven wordt geboren.
Als je terugkijkt op je leven dan zal je zien dat dit ook voor jouw leven geldt.
Lichte en donkere periodes wisselen elkaar af.
Hoop geeft geen garantie dat het zal gaan zoals jij wilt, maar wel comfort.
Hoop kan nooit vals zijn, omdat het niets belooft.
Hoop is het lichtje dat altijd brandt, hoe donker het ook is.
Hoezeer je ook worstelt met je pijn, je angst en je verdriet.
En eens zal je merken dat het lichter begint te worden.
Dat je pijn en je verdriet wat naar de achtergrond verdwijnen.
Dat je weer voorzichtig plannen durft te maken en niet meer elke dag meer bezig bent met borstkanker.
Dat je steeds meer kunt genieten van het leven en misschien nog wel intenser dan ooit.
Niet ondanks, maar juist dankzij wat je hebt meegemaakt.
Vind jij deze decembermaand lastig? Worstel jij met je gevoel en je leven na borstkanker? Meld je dan snel aan voor een gratis online gesprek. Dan geef ik je nog in deze donkere decembermaand een aantal inzichten en tips die jou helpen om weer vol op te gaan genieten van het leven.
