‘Wat moet ik toch met december’, zegt ze met een diepe zucht.
‘Aan de ene kant ben ik zo blij dat dat ik het nog kan vieren.
Maar al dat achteromkijken en vooruitkijken.
Ik vind het doodeng, want ik heb geen idee hoe het volgend jaar om deze tijd met mij zal zijn.’
Ik snap heel goed wat zij bedoelt.
In de decembermaand, ieder jaar weer, word ook ik overvallen door het besef van tijd.
Kerstmis, Oud en Nieuw, ijkpunten in het jaar.
De tijd om stil te staan bij wat geweest is en dat wat in het verschiet ligt.
Deze tijd maakt mij, meer dan normaal, bewust van onze kwetsbaarheid.
De fragiliteit van het leven.
Maar ook van het grote geschenk dat leven is.
Sinds ik borstkanker heb gehad is dit sterker.
Het moment waarop ik de kerstversiering uit de dozen haal.
Het moment waarop ik de kerstversiering weer opberg.
Hoe zal het volgend jaar zijn?
Onwillekeurig gaan mijn gedachten naar een volgende kerst.
Tijd merk je niet, behalve als je erbij stilstaat.
Tijd bestaat niet in de tijdloze momenten van geluk.
De quantum-wetenschap heeft zelfs aangetoond dat tijd überhaupt niet bestaat.
Maar hier op aarde ervaren wij de tijd wel.
Tijd is kostbaar.
Tijd komt niet meer terug.
Kijk jij achterom en verwijt je jezelf dat je je tijd niet goed hebt besteed?
Ben je tevreden of ontevreden over hoe je leven tot nu toe is gelopen?
Kijk jij vooruit en vraag je je af hoeveel tijd je nog hebt?
Op al deze momenten ben je niet in dit moment.
Ben je in het verleden of in de toekomst.
In tijd die niet meer bestaat of nog niet bestaat.
Want het enige échte moment is dít moment.
In dit moment is geen tijd.
Want dit moment is nu.
Ik fluit mijzelf terug als ik dreig te vervallen in terugkijken of vooruitkijken.
In spijt over het verleden.
In angst en zorgen voor de toekomst.
Want het leven is nu.
Het enige moment waarin tijd niet bestaat.
Als je dit moment ten volle beleeft, dan vliegt de tijd niet meer.
Dan ben je, beleef je, geniet je of ben je verdrietig over wat er nú is.
Het verleden is geweest, de toekomst is er nog niet.
Ik heb geen goede voornemens.
Mijn enige goede voornemen zou kunnen zijn om in het moment te leven.
Maar dat hoeft geen voornemen te zijn.
Ik kan daar ieder moment mee starten.
Niet op 1 januari, maar nu, terwijl ik dit schrijf.
En dat geldt ook voor jou.
Wil jij ook starten met genieten in het moment, stoppen met achteromkijken en je zorgen maken over de toekomst?
Kijk dan eens hier https://www.leer-levenenzo.nl/leer-leven-en-zo-na-borstkanker/
Zij is opgelucht dat ik haar begrijp.
We spreken af om er samen mee aan de slag te gaan.
Want dat is wat zij wil: leven, niet in het verleden, niet in de toekomst, maar nu.
Heb jij het ook moeilijk in december? Weet je niet goed wat je aan moet met je gevoelens? Wil je zo graag weer rust in je hoofd en blij de feestdagen in? Of loop je tegen andere dingen aan in het oppakken van je leven na borstkanker? Ik kan je daarbij helpen.
Meld je aan voor een gratis gesprek via Skype of WhatsApp bellen en ik geef je een aantal tips en inzichten waardoor je weer houvast in je leven krijgt.
