‘Ik ben bang om verder te gaan, zegt ze.
Ik vind het eng om weer vol in het leven te stappen.
Misschien aarzel ik daarom zo om met jou aan de slag te gaan.’
Daarmee brengt zij een belangrijk dilemma onder woorden.
Als je borstkanker hebt gehad, is je leven niet meer hetzelfde.
Je hebt iets ingrijpends meegemaakt, dat niemand kan begrijpen.
De ervaring heeft jou veranderd en in zekere zin moet je je jezelf opnieuw uitvinden.
En wat is het dan fijn dat er lotgenoten bestaan.
Mensen met wie je kunt praten over dat wat je hebt meegemaakt.
Die jouw ontheemde en onzekere gevoel begrijpen en herkennen.
Want jullie is allemaal hetzelfde “overkomen”.
Maar… dit warme bad is tegelijkertijd een valkuil.
Want het comfort kan je tegenhouden om verder te gaan.
Want wat als jij volledig de verantwoordelijkheid gaat nemen voor je leven?
Je niet meer bezighoudt met wat jou is overkomen, maar je richt op wat je nú van je leven kunnen maken.
Als je stopt met je huidige situatie steeds opnieuw te vergelijken met vroeger.
Als jij je weer gaat richten op dat wat je verlangt, waar je van droomt, in plaats van op dat wat je achter hebt gelaten.
Dan kan het zomaar zijn dat je ook niet meer zo goed past bij lotgenoten.
En misschien, zelfs zonder dat jij je daarvan bewust bent, is er iets in jou dat daarvoor terugdeinst.
Bang om de mensen kwijt te raken die wel begrijpen wat jij hebt meegemaakt.
Maar weet je, echte levensvreugde komt van binnenuit.
Is gebaseerd op innerlijke rust en vertrouwen, niet op het begrip van anderen.
En dat betekent niet dat je het nooit meer moeilijk zult hebben.
Altijd blij en gelukkig zijn is een illusie.
Het leven kent nu eenmaal ups and downs.
Daar kun je niet ómheen, alleen maar dóórheen.
Door aanwezig te zijn en te voelen wat er te voelen is.
Angst, wanhoop, verdriet, boosheid, het komt en gaat.
Dat is hoe het leven is.
Zolang je leeft, staat het leven nooit stil.
Vaak vergt het moed om de volgende stap te nemen.
Om de veiligheid van het wankele evenwicht te verstoren.
Ik legde haar uit dat haar gevoel heel normaal was.
Dat het spannend is om de volledige verantwoordelijkheid voor je leven te nemen.
Én dat zij dit niet alleen hoeft te doen.
Dat we samen dit nieuwe pad zouden kunnen gaan verkennen.
Zij heeft al haar moed bij elkaar geraapt en samen zijn we aan de slag gegaan.
Een paar maanden later zie ik een krachtige en blije vrouw.
Een vrouw die kan omgaan met een onzekere toekomst, emoties en fysieke beperkingen.
Een vrouw die bewuste keuzes maakt waar zij haar energie aan wil besteden.
En die gaat voor dat, waar haar hart sneller van gaat kloppen.
Herken je dit? Weet je ook niet wat je met het leven aan moet, of aarzel je om nieuwe stappen te zetten? Of is er iets anders waar je tegenaan loopt in het oppakken van je leven na borstkanker. Meld je dan aan voor een gratis gesprek via Skype of WhatsApp bellen. Aan het eind van het gesprek heb je nieuwe inzichten en tips over hoe jij weer verder kunt. Zodat ook jij weer van het leven kunt genieten.
