Vecht je tegen kanker of ga je voor gezondheid?

‘Ach, nu moet je die strijd opnieuw aangaan’, zegt zij.
In haar ogen zie ik oprecht medeleven.
Hoewel ik de metafoor van de strijd niet deel, laat ik het zo.
Ze is zo lief en de bedoeling is goed.

Zelf heb ik niets met strijden en vechten tegen kanker.
Het is ‘nee’ zeggen tegen ziekte in plaats van ‘ja’ tegen gezondheid.

Laten we even vooropstellen: ik wil leven.
En het liefst nog een hele tijd.
Ik wil het nog vaak lente zien worden.
De zon op mijn gezicht voelen.
Het leven vieren met nog heel veel mijlpalen.

Maar als je vecht, zeg je eigenlijk alleen maar ‘dit wil ik niet’.

‘Nee’ zeggen is een verdedigingsmechanisme.
Het is afweren wat je niet wilt.

Dat waar je ‘nee’ tegen zegt, wordt het centrum van je aandacht.
Je richt je volledige focus op dat wat je niet wilt.
Het wordt steeds groter en slokt je helemaal op.
Het kleurt je werkelijkheid.
Waar je je aandacht op richt, zie je overal.
Je bent dus steeds bezig met wat je niet wilt.

‘Ja’ en ‘nee’ zijn twee kanten van dezelfde medaille.

Maar als je ‘nee’ zegt tegen het één, betekent dit nog niet automatisch ‘ja’ tegen het ander.
Daarvoor is nodig dat je die medaille omdraait.

‘Nee’ zeggen blokkeert energie en ‘ja’ zeggen laat het stromen.
Dat is geen hogere wiskunde, je kunt het gewoon voelen in je lichaam.
Probeer het maar eens.
Het maakt echt een groot verschil.

Het omdraaien van deze medaille vraagt een bewuste keuze.
Dat is niet altijd gemakkelijk.
Zeker niet bij een ziekte als kanker.
Instinctief willen wij die zo snel mogelijk kwijt.
Dus richten wij ons daarop.
Dat is onze overlevingsreflex.

Maar je kunt je ook richten op gezondheid, in plaats van vechten tegen kanker.
Terwijl je misschien dezelfde dingen blijft doen.
Dezelfde behandelingen blijft ondergaan.

Alleen je focus, je intentie is anders.
Je zet je niet langer schrap tegen wat je niet wilt.
Maar je bent op weg naar wat je wel wilt.
Op weg naar een gezond lichaam en genieten van het leven.

En dat maakt een wereld van verschil.

Lukt dat mij altijd?
Was het maar waar!
Wel ben ik mij er zoveel mogelijk van bewust en verleg ik mijn focus zodra ik merk dat ik teveel bezig ben met wat ik niet wil.
Daarom kan ik je uit ervaring beloven, dat hoe vaker je dit doet, hoe beter het gaat.

Hoe is dat bij jou?
Heb jij hier wel eens bij stilgestaan? En lukt het jou om te kiezen voor een ‘ja’ in plaats van een ’nee’?
Ik zou het leuk vinden als je je reactie achterlaat onder dit bericht.

Vraag je je af hoe je ‘ja’ kunt zeggen tegen gezondheid? Of sta je voor andere dilemma’s of keuzes in je leven tijdens of na (borst)kanker? Kom je er zelf niet uit, of wil je graag een aantal goede tips om je weg in dit proces te vinden? Meld je dan aan voor een gratis Regie Sessie via Skype van 30 minuten.

 

Reacties
  • Rina van Hassel
    Beantwoorden

    Het is soms allamaal zo moeilijk de ene dag gaat het de volgende is het weer mis

    • Martha Rijkmans
      Beantwoorden

      Ha Rina, dat begrijp ik helemaal. We hebben ook in dit proces onze ups en downs. Daar zijn wij mens voor. De ene dag gaat het gewoon gemakkelijker dan de andere. En je weet dat er ook weer betere dagen komen. Wees lief voor jezelf op de mindere dagen en maak het jezelf comfortabel. Dan valt het vechten tegen wat er op dat moment is weg en dat helpt al om je beter te gaan voelen. Lieve groet, Martha

  • Ans van. Deursen
    Beantwoorden

    Ik ben bezig met levensrekkende kuren. Eerste kuur belandde ik in het ziekenhuis zo te ziek. De tweedekkur was minder zwaar en ging goed. De derde wrdt weer wat meer. Die begint Oudjaar.
    Ik ben mentaal niet sterk mee, was dat wel en ook positief ingesteld maar dat is helemaal weg. Veel verdriet, bang voor wat er gaat komen. Moet leven in nu maar dat is te moeilijk. Ik ben nu 4 maanden ermee bezig.
    Ik stond altijd voor de klas en dat is ineens afgelopen. Zo is mijn leven compleet veranderd. Ik zie het niet echt meer zitten.

  • Ans van Deursen
    Beantwoorden

    Ik ben nu een tijdje bezig met levensrekkende chemo.
    Mentaal lig ik stuk. De angsten en het negatieve nemen het steeds over. Veel huilen het niet zien zitten. Ook bij het doen van wat leuks overvalt ineens weer het zware verdriet. Ik was vaak sterk en positief maar daar is niet veel van over. Hoe nu verder?

    • Martha Rijkmans
      Beantwoorden

      Beste Ans,
      Dat begrijp ik helemaal. Het is moeilijk om hier zo even op te antwoorden.
      Ik kan je in een gratis Skype gesprek wel verder helpen. Ik stuur je even een e-mail.
      Heel veel sterkte en lieve groet, Martha

Plaats een reactie

Laatste berichten
Een vrouw staat naast een lantaarnpaal in de stad. Het is herfst en de bladeren van de bomen zijn geel. Achter haar zie je vaag twee mensen op de fiets aankomen. Ze kijkt omhoog en lijkt in gedachten.In de jaren zestig staat een klein meisje vol bewondering te kijken en naar de kerstboom vol met glanzend zilveren figuurtjes en ballen.